Een heet middagje in Zutphen: 1-3

Door Gerhard Hoenen 10 februari 2019

Orion behaalde uit de laatste drie wedstrijden tegen AZC 7 punten met een doelsaldo van 5-3. Altijd spanning, altijd strijd, altijd moeilijk! Vandaag wederom, met maar één opdracht en dat was winnen. Maakt niet uit hoe.

AZC speelde zijn laatste wedstrijd op 18 december tegen DVC en won deze thuiswedstrijd uit met 1-7 (oplossingen voor dit raadsel voor dinsdag afleveren bij Harm). Beter kun je de winterstop niet ingaan, maar waar staat dit team nu? Orion kwam slecht uit de winterstop en verloor thuis twee keer. De competitie duurt echter nog erg lang en is pas na vandaag voor Orion qua wedstrijden halverwege. Twee teams (Eendracht en Union) uit onze regio hebben we nog helemaal niet getroffen.

Orion heeft een aantal langdurig geblesseerden en dat is lastig voor de leiding, maar moet op te vangen zijn. Zolang ik nog geen speelsters uit Orion vrouwen 1 op de bank zie, is er hoop!

Orion startte vandaag op een winderige dag in de eerste helft met wind tegen. Over de eerste helft kunnen we kort zijn. Orion probeerde wel, maar werd af en toe overlopen door AZC. Dit resulteerde al vrij snel in de 1-0. Een prachtige aanval over links die perfect werd afgerond. AZC voetbalt beter dan afgelopen jaar, maar kiest toch vrij snel voor de lange bal en dat is met wind mee lastig tegenhouden. Het ziet er dan al snel chaotisch uit. AZC had zelfs op 2-0 moeten komen, maar hun spits miste jammerlijk. Over deze spits later meer.

Een enkele scrimmage voor het AZC-doel was het enige wapenfeit van Orion. Wat de leiding in de rust gezegd heeft weet ik niet, maar in het begin van de tweede helft stond Orion beter en werd er ook beter naar voren gevoetbald.

Een paar minuten na rust was het Vince Alberts (nog steeds licht geblesseerd) die een afvallende bal vanaf 20 meter technisch perfect in de linkeronderhoek binnen schoot (een ‘streep’). En vanaf dat moment ontplofte de wedstrijd. Orion wilde meer en met de wind in de rug zou het moeten kunnen lukken. Wat ook ontplofte was mijn pen en dus ga ik verder op het afkalvende vermogen van mijn geheugen.

Rond de 65-ste minuut een prachtige aanval die via een voorzet van René op het hoofd van Noek viel en dan weet je hoe laat het is. Snoeihard in de kruising, hun geweldige keeper was wederom kansloos.

Daarna vocht AZC zich weer in de wedstrijd en wonder boven wonder viel er geen tegendoelpunt. De spits van AZC, niet zijnde die sterke gespierde voortreffelijke voorspeler, mist drie keer op rij voor open goal. Door mij alleen te verklaren door het feit dat hij zijn schoenen aan de verkeerde voeten had zitten. En dat is lastig scoren. Wat een mazzel voor Orion. En dan moet de slotfase nog beginnen. Alles of niets door AZC. Maar Orion bleef voorlopig fier overeind. Het kreeg uiteraard ook nog kansen op de counter, maar die gingen er ook niet in (een keer op de lat).

De wedstrijd beleefde zijn apotheose vanaf de 90-ste minuut. Hoge ballen werden het strafschopgebied ingestuurd en Orion wankelde. Wederom die spits kreeg het voor elkaar om vanaf 1 meter de bal op de lat te prikken, het was zijn dag niet.

En dan in de 97 minuut kwam de bal uit de zoveelste worsteling voor de goal van Orion voor de voeten van Noek, of was het Mick, Alex in ieder geval niet want die stond naast de reservebank, mogelijk was het zelfs Lars van de Broek. Ik kon het niet meer overzien, mede door het talrijke luidruchtige publiek, maar de bal viel voor de voeten van Luuk die een alleingang had vanaf eigen helft (Vince Stans kent dit gevoel) en hij liep de bal in het doel. De keeper van AZC stond nog bij Pim aan de andere kant. Over en uit! En dat vond de zeer goede scheidsrechter ook. Hij blies bij 1-3 af. Punten binnen.

Eind goed, al goed, maar we kunnen veel beter, dat heeft Orion bewezen voor de winterstop. Na de helft van de wedstrijden staan we tweede. Op naar volgende week thuis tegen de Warnsveldse Boys om 14.00 uur.

Opstelling SV Orion: Pim van Limbeek (k), Jeroen van de Wetering, René Willemse, Marco Loen, Vince Alberts, Jevrin Nunez, Luuk Langeveld, Vince Stans, Niels Weeink, Noek Beers en Marvin Thomasia. Op de bank: Tom Hafkenscheid, Mick Alberts, Tim van den Hurk, David McLaughlin. De laatste drie vielen in de tweede helft in.