Oud-Orion naar Reims (16-18 maart 2024)

Voor het eerst in de 25-jarige geschiedenis van Max en Moritz- travel agency vertrok een gezelschap van 26 Orion-mannen naar Frankrijk. Aangezien enkele pensionada’s inmiddels principiële problemen hebben met vliegen (te weinig beenruimte, te kleine toiletten, slechte broodjes/koffie) stond er op de bekende plek bij het station een bus klaar die ons naar Reims zou brengen. Volgens de aanprijzing van Max en Moritz is er in Reims niets te doen of te zien. Gelukkig, dat geeft meteen een relaxed gevoel! Ook had de organisatie gezorgd voor gele voetbalhesjes. Ter omzeiling van mogelijke blokkades op de snelwegen. Slim!

Het programma dat voor ons in elkaar was gezet zag er als volgt uit: Middag van aankomst: vrij in te vullen, eerste avond: idem. Tweede dag ’s ochtends: een bezoek aan champagnebedrijf in de regio ergens, ' s middag Reims - Metz en 's avonds: vrij. Derde ochtend: vrij in te vullen. Het programma zat dus tjokvol.

Na een 6 uur durende busreis werden we afgezet bij een van de hotels, aan de rand van het centrum en met uitzicht op het zoveelste door ons te bezichtigen Europese stadion (“August-Delaune”,  ik heb niet kunnen uitzoeken waar die naam vandaan komt. Waarschijnlijk is er een Claire Delaune geweest die met ene Jean-Pierre August is getrouwd en hun zoon zal wel een speler in de 50-tiger jaren zijn geweest of zoiets). Reims speelde op zondagmiddag tegen Metz. In beide ploegen staat geen enkele bekende speler, dus dat beloofde weer spektakel. In tegenstelling tot vorige keren zagen we nu echter wel een leuke wedstrijd. Uitslag 2-1, met het winnende doelpunt van de enige speler wiens naam we wel konden uitspreken en onthouden: de Japanner Junya Ito. Er werd veel druk en pressie gespeeld door beide ploegen. Later op de avond hebben we in een leuke brasserie alle “pression” geproefd uit steeds wisselende en verkeerde glazen. Het ging zelfs zover dat een iemand van ons een Guinness weigerde omdat dit bier geserveerd werd in een wijnglas. Rare mensen die Fransen. De charmante serveerster was een openbaring (en slimmer dan bijna iedereen van ons, ze kon in ieder geval snel en waarschijnlijk goed rekenen..!).

Na aankomst kregen we een copieuze lunch aangeboden zonder een Champagne-arrangement! Maar wel met een eigen biertje, dat smaakte naar afwasmiddel van de Aldi. We zijn inmiddels de kwaliteit van onze Pater Linus van Sylvia gewend, blijkbaar.

Interessant is wel de kerkdienst, incl. biechtmogelijkheid,  op zondagochtend in de beroemde kathedraal. Het biechten werd dan door een groot aantal van ons bezocht. Op onze leeftijd kun je immers maar beter op tijd beginnen met schoon schip maken! Duurde bij een aantal van de groep wel erg lang, verklaarbaar,  maar voor nu terzijde.

De excursie naar de Champagneboer was leuk en boeiend. De komende jaren is er genoeg van dit spul. De kelders op 25 meter diepte lagen helemaal vol met duizenden flessen. Een groot gedeelte hiervan gaat naar Japan en waarschijnlijk zat bovengenoemde Junya Ito bij de retourzending van de statiegeldflessen. Ze zijn er maar wat blij mee bij Stade Reims.

Aangezien we al jaren stilzwijgend hebben afgesproken dat het thuisfront niet verdiept hoeft te weten hoe wij dit soort geweldige weekends met elkaar doorkomen, doorbrengen en proberen te overleven, kan ik alleen namens ons allen zeggen: het was ontspannend, leerzaam, genoeglijk, gezellig en volgend jaar gaat weer iedereen mee. Onder andere Henk, Gerard en René waren er dit keer niet bij door malheur. Jammer!

En tot slot , Marcel en Max, wederom heel erg bedankt!

 J.A.