Vrouwen aan de zijlijn
8 maart 2016
Twee weken geleden was ik bij een Italiaanse wedstrijd – niveau van ons eerste elftal - waarbij de scheids zonder problemen geflankeerd werd door twee vrouwelijke grensrechters.
Afgelopen zaterdag werd Nederland-Noorwegen, om kwalificatie voor de Spelen in Rio, als vanzelfsprekend geleid door een vrouwelijk arbitraal trio uit Roemenie.
En vandaag las ik dat in Uruguay – toch gezien als een traditioneel macho-bolwerk – voor het eerst een vrouw een wedstrijd zal leiden in de hoogste divisie.
In ons als progressief bestempeld landje zitten we daar nog ver van af.
Bij Orion is jeugdspeelster Veerle van Wezel de uitzondering; zij volgde de cursus en fluit op zaterdag geregeld haar wedstrijden.
Nu de vrouwelijke voetballers - tot ieders enthousiasme - steeds nadrukkelijker aanwezig zijn binnen onze vereniging, zou de logische volgende stap moeten zijn dat vrouwen ook in ons vrijwilligersbestand een steeds groter aandeel gaan innemen.
En dat heb ik niet alleen over grens- en scheidsrechters.
Ook in ons eigen hoofdbestuur zijn vrouwen (nog) pijnlijk afwezig.
De roep om meer vrouwen binnen onze club klinkt als een idealistisch praatje op International Women’s Day – want ja, dat is het vandaag - en dat is ook zo.
Maar het is óók een heel praktisch pleidooi om het aantal potentiele vrijwilligers binnen onze vereniging op deze manier te verdubbelen…
Voorzitter Tijs Tummers blogt wekelijks over wat hem opvalt bij Orion
