Tuvalu en Orion zorgen voor bijzondere avond

Vierentwintig jongens uit een geïsoleerd eilandenrijk in de Stille Oceaan waren gisteren te gast bij Orion.

Het beloofde een bijzondere avond te worden en dat werd het ook.

Nadat de selectie uit Oceanie in ons clubhuis een heerlijke maaltijd had genuttigd - rijst met kip en wokgroente in zoetzure saus: dank Fred Peters! -  kwam om half zeven het tweede team van Tuvalu in actie tegen 101 E-tjes en F-jes van Orion.

Vooraf was dit als voorwedstrijd aangekondigd maar voor velen was dit juist het hoogtepunt van de avond. Wat een energie en wat een enthousiasme!

Aangemoedigd door honderden ouders op de volle tribunes zwermden de pupillen als horzels rond de Tuvalu-internationals, die geen kant op konden maar hun lot vrolijk accepteerden.

Jesse van Eijden voorzag het spektakel-met-twee-ballen van commentaar en hield tussen de bedrijven door nog interviews met de spelertjes:

‘Goed gedaan jongen, heb je wel vaker een bal afgepakt van een international?’ ‘Bijna nooit!’ ‘En denk je dat dit nog vaker gebeuren?’ ‘Ja, later als ik in het Nederlands elftal speel!’

Aan zelfvertrouwen geen gebrek, en terecht, want de internationals van Tuvalu kregen dik klop: het scorebord,  dat maar tot 9 loopt,  kon het niet bijhouden.

Na afloop werden de spelertjes nog geïnterviewd door Omroep Gelderland, dat een TV-item over de wedstrijd maakte.

Daarna volgde de hoofdwedstrijd, voorafgegaan door de volksliederen, die in grootse stijl door drumfanfare Michael werden gepresenteerd. Het Nijmeegs volkslied ‘Al mot ik krupe’ werd door de toeschouwers uit volle borst meegezongen.

Het nationale team van Tuvalu, versterkt met oud-NEC-er Muslu Nalbantoglu hield goed stand, maar toen Jasper de Ruiter onder massaal gejuich van de 101-jeugdspelers de score opende, liep Orion toch vlot uit.

De eretreffer die Tuvalu aan het eind van de wedstrijd scoorde was echter meer dan verdiend en werd met oprecht applaus begroet: 6-1.

Het bleef na afloop druk in het clubhuis en het wachten werd dik beloond: het prachtige samenzang van de Tuvaluanen deed menig moederhart smelten.

Zo van dichtbij zag je pas goed hoe jong ze waren. De liederen leken heimwee op te roepen bij de spelers die nu al twee maanden 15.000 kilometer van huis verkeerden, de meesten hadden hun eiland nooit eerder verlaten.

Over twee weken mogen ze weer naar huis, vele nieuwe ervaringen rijker. Eén daarvan: de tafel met Lego in ons clubhuis waaraan een vijftal Tuvaluanen na afloop druk zat te bouwen.

Klik hier voor de prachtige foto's van de avond, gemaakt door Carlo Hagemann

Voorzitter Tijs Tummers blogt wekelijks over wat hem opvalt bij Orion