Stroeve overwinning in Nuenen

Zondag 10 oktober, RKSV Nuenen  -  SV Orion.

Eindstand: 0 – 2 (0 – 1).

Ik kan me tegen deze club slechts één competitiewedstrijd van ons eerste team voor de geest halen (3-1 -in het door Corona verpestte jaar- voor Orion in Nijmegen), wel meerdere confrontaties bij de A1- en B1-elftallen. Bij Nuenen schiet me meteen de naam Sastro binnen. Deze oud-coach van Orion in de jeugd was goed in het analyseren van tegenstanders. Een aantal jaren geleden vertelde hij voor de wedstrijd tegen zijn team: “als we de eerste minuten goed doorkomen, dan pakken we ze in het tweede gedeelte van de wedstrijd”. Dus scherp beginnen”! Deze analyse klopte als een bus! Na 9 minuten stond zijn team met 3-0 achter en in de laatste minuut werd de 4-4 van Orion afgekeurd. Zijn gezicht op de bank na 9 minuten is me altijd bijgebleven. Had een Oscar-nominatie verdiend! Maar dit alles terzijde.

We speelden vandaag met: Stan Bruijsten, Jeroen van de Wetering, Tijn Jellema, Marco Loen, Frenk Wouterse, Jevrin Nunez, Vince Alberts, Sjoerd Freriks, Noud Jilesen, René Willemse (Mitchell Nguyen) en Sam Huismans (Ischa Perquin). Op de bank: Gijs Walthaus, Ischa Perquin, Mitchell Nguyen, Mick Alberts en de licht geblesseerde Marvin Thomasia.

Na 10 punten in 4 achtereenvolgende wedstrijden (de laatste drie gewonnen) waren de eerste twee wedstrijden van het seizoen weggepoetst. Eigenlijk is dit seizoen het eerste jaar in de hoofdklasse. Alles is nieuw en de verwachtingen nog niet berekenbaar. Nuenen had al 9 punten bij elkaar gesprokkeld. Dus we waren benieuwd naar de wedstrijd. Om 14.00 uur zaten we dus klaar op de mooie tribune, maar er gebeurde vooralsnog niets noemenswaardigs. Niet zo gek overigens als de wedstrijd pas om 14.30 begint, maar dat wisten we niet.  

Over de eerste helft is slechts weinig te melden. Orion speelde iets gemakkelijker dan Nuenen, maar het was nogal rommelig. Toch kreeg Orion wat kansjes of mogelijkheden, maar het duurde tot de 34 minuut toen Vince Alberts zich weer eens vrij speelde en de assist gaf die Frenk Wouterse in tweede instantie over de lijn werkte. Nuenen had geen enkele kans. Vlak voor de rust miste Frenk Wouterse nog een aardige mogelijkheid, maar we waren blij met de rust.

De trommelaar van Nuenen had wel een aardig aandeel in de wedstrijd. Ritmisch probeerde hij Nuenen op te zwepen naar voren! Dat werkte gelukkig niet. Al vonden  Thom von Oven (leider) en Alex Kwieman (herstellende van een zware blessure) het schitterend.

De tweede helft moest Nuenen komen, maar ze misten de creativiteit om het Orion lastig te maken. Wel een aardige kans vlak na rust, maar het aandringen verslapte alweer snel.

In de 75 minuut onderschepte Jevrin Nunez met een geweldige tackle een bal en de aanval werd voortgezet door Sam Huismans. Hij werd neergehaald en ging zelf achter de bal staan. Dat hij ook kan missen, werd vandaag voor het eerst aangetoond, helaas!

Vanaf dat moment begon Nuenen erin te geloven en zette aan met alleen maar hoge ballen. Orion counterde erop los maar weigerde de trekker over te halen en dus werd het heel spannend. Nuenen kreeg de bal in de 90-ste minuut wel in de goal, maar dat was met Stan Bruijsten erbij. De scheidsrechter floot terecht. In de laatste minuut was het weer Frenk Wouterse die aan het einde van een aanval op de juiste plek stond. Van de Nuenen verdediging was niemand meer in de buurt, 0–2! Einde wedstrijd.

Orion was niet in haar beste doen vandaag, maar er was ook niemand die een onvoldoende scoorde, dus een terechte, maar ietwat stroeve overwinning!

De reporter van de Brabantse krant vond onze nr. 10 de beste man van het veld! Geen idee wie dat is. Wel had deze nr. 10 veel baat kunnen hebben als de voorhoede wat “balvaster zou zijn geweest.”

De vierde overwinning op een rij was binnen en nu gaan we naar twee thuiswedstrijden achter elkaar (Longa en Meerssen).

Komt dat zien, ook al speelt N.E.C. tegen Vitesse op hetzelfde tijdstip!