Orion 2: Sterrenteam in de kijker

In deze rubriek leren we een sterrenteam van Orion beter kennen. Deze keer is dat Orion 2, al tien jaar actief op Sportpark Mariënbosch. Waar we normaal gesproken de aanvoerder bevragen, doen we het nu even anders.. Het woord is aan Mart, Toine en Erik die na vele jaren afscheid nemen van hun team. Deze bijdrage is een hommage aan iedereen die ooit deel heeft uitgemaakt van dit naar eigen zeggen "fanntastische team".

Even voorstellen.. wie zijn jullie en wat is jullie rol in Orion 2?
M: Mijn naam is Mart de Klein (Smerje) en ik heb als een ware nomade door het elftal gezworven. Ik ben 10 jaar geleden in het team begonnen als middenvelder en heb door de jaren heen uiteindelijk vele rollen bekleed in de andere linies. De laatste jaren door blessures was mijn rol voornamelijk op de bank.
T: Mijn naam is Toine Lindhout (T-one) en ik ben de keeper van het team. Tevens sta ik op het lijstje (in tegenstelling tot Nigua).
E: Mijn naam is Erik Ipema (Ipi) en jarenlang vervulde ik de rol van centrale verdediger. Tijdens de jaarlijkse lootjeswedstrijd was ik vaak voorin te vinden, omdat het lot mij schijnbaar ook wel eens een doelpuntje gunde.

Hoe is jullie team ontstaan en hoe lang spelen jullie al samen?
E: Toine en Mart zijn spelers van het eerste uur geweest. Ik sloot aan ergens in 2011.
M: Jesse van Eijden heeft 10 jaar geleden het initiatief genomen en zijn vrienden bij elkaar verzameld om lekker te gaan voetballen. We zijn een echt vriendenteam waarvan Niek (Gua), Toine (T-one), Florian (Fleuw-Willy) en ik er vanaf het begin af aan al bij zitten. De meerderheid van het team heeft vanaf de jeugd samengespeeld, een aantal al vanaf de F-jes.
T: Ik ben bij de F-jes begonnen bij Orion. Bij de E1 heb ik definitief de handschoenen aangetrokken en ben blijven keepen tot de C1. Hierna heb ik een uitstap gemaakt naar het basketbal. Toen Jesse mij 10 jaar geleden belde dat ze een keeper zochten voor een nieuw vriendenteam hoefde ik niet te twijfelen voor een terugkeer naar Orion.

Hoe ziet een training er bij jullie uit?
E: Aan het begin van het seizoen wordt er een lijstje gemaakt met namen van jongens die wel gretig zijn om een training te geven. Deze rouleren vervolgens gedurende het seizoen. Hier komen soms verborgen talenten naar boven, maar over het algemeen zijn de trainingen weinig doordacht en is het vooral ouwehoeren en lekker “The Classic” (een afwerkvorm) doen. Tijdens de eindpartij spat de gretigheid er vaak wel weer vanaf.

1e/2e helft of 3e helft?
M: Het leuke aan ons team vind ik dat alle 3 de helften belangrijk zijn. We zijn heel fanatiek in het veld en zo sta je zondag reserve als je niet traint, maar uiteindelijk spelen we voor de lol en genieten we net zo zeer van de gezelligheid op de club. Mijn persoonlijke favoriet is op zondagmiddag met mooi weer het Orion-terras op.

Meest opvallende speler uit het team?
M: Pfoe, dit vind ik een lastige omdat er nogal wat markante figuren hebben rondgelopen in ons team. Als ik er dan toch een moet noemen dan Matties Eversdijk: Bloedfanatiek, een beest in het veld, niet bang om zijn mening te geven en een gouden ziel.
T: Samenspelen met Sjors de Bruijn was een groot genot. Het voetbal was voor hem een grote zoektocht naar plezier. Gedurende de wedstrijd gaf hij mooie peptalks en bedacht hij opdrachten. Hij was soms zo positief dat de tegenstanders niet wisten wat ze er mee aan moesten.
E: Zonder twijfel Danny (uut Twent/Rechtsssss) van der Stelt. Binnen het veld eigenlijk te goed voor ons team, wat vaak al bij de warming-up pijnlijk duidelijk werd. Waar Danny al een kwartier op de grond lag voor zijn rek en strekoefeningen, kwamen wij vaak brak en te laat het veld op. Daarnaast buiten het veld een geweldig positief persoon, waar altijd een dolletje mee te maken was.

Wie had eigenlijk in het 1e elftal moeten spelen?
T: Dat zou Joost Bloem moeten zijn. De meest simpele recht-back die we hebben gehad. Als deze jongen wat vaker zijn benen bij elkaar kon houden had hij het ver kunnen schoppen.
E: Florian Willems. Het is dat hij de motivatie niet had om voor zichzelf te trainen, want anders had hij een gooi kunnen doen naar de titel van topscorer aller tijden bij Orion.
M: Janje Seuren

Jullie spelen sinds dit seizoen voor het eerst in de reserve 1e klasse. Wat is jullie doelstelling?
M: Volgens mij zitten we prima op onze plek. Afgelopen seizoen hebben we het goed gedaan in de eerste paar wedstrijden dus ik hoop en verwacht dat we komend jaar een goed seizoen kunnen draaien.

Wat was het hoogtepunt van het elftal?
E: Het kampioenschap in het seizoen 2016/2017. Het bleef tot aan de laatste speelronde spannend, waardoor er veel druk op de laatste pot kwam te staan. Met veel publiek op de tribune en vuurwerk en spandoeken bij opkomst mocht het niet misgaan. Na een 0-1 achterstand, wonnen we uiteindelijk ruim en barstte er een heerlijke feestje los. Na een mooie tocht op de platte kar van boer Kees, ging het in de stad door tot in de late uurtjes. Gelukkig hebben we nog veel filmpjes en foto’s van die dag, zodat we af en toe nog kunnen terugblikken a.d.h.v. mooi beeldmateriaal.

Wat was persoonlijk jouw mooiste herinnering?
E: Mijn mooiste herinneringen liggen misschien wel buiten het veld, haha. Elke zondagmorgen was het weer spannend wie zich zou verslapen of iets dergelijks. De avonturen om iedereen op tijd aan de aftrap te krijgen, vond ik daarom misschien wel het mooiste. Ook vooral omdat het eigenlijk altijd op tijd lukte! Zelfs toen bij Jaapie zijn banden onder de auto vandaan waren gejat.
M: Helemaal met Erik eens! De chaos op zondagmorgen was geweldig. Er was een tijd dat we met zijn allen in een uitgeleefde camper naar uitwedstrijden gingen. Onze warmlopende tegenstanders keken raar op wanneer wij 10 minuten voor aftrap uit die camper kwamen rollen.
T: De onderschatting die daaruit naar voren kwam vanuit de tegenstanders was fantastisch. Iedereen verwachtte een ongeorganiseerd zooitje. Maar eenmaal op het veld bleken we toch wat meer te kunnen en hebben we menig tegenstander opgerold.

Orion 2 heeft geen trainer of leider, maar wie heeft het hoogste woord?
M: Het zal niemand verbazen dat dit onze grote roerganger Jesse is, zowel op als buiten het veld. Erik is een goede tweede. Luuk Bos roert zich zeker op het veld ook graag. Met zijn drieën discussiëren midden in onze wedstrijd konden ze trouwens ook buitengewoon goed.
T: Jesse noemen we ook wel “Praten”. Als je op zoek bent naar Jesse staat hij altijd ergens met iemand te kletsen. Hij heeft de connecties, krijgt dingen voor elkaar en houd de alle lijntjes warm. Belangrijke man voor het team is hij.

Naar welk profteam kijken jullie extra aandachtig om de tactiek voor komende zondag te bepalen?
E: NEC natuurlijk. Het Tiki-Taka voetbal wat die mannen wekelijks op de mat leggen, daar kunnen wij alleen maar van dromen…

Tegen welk Orion-team zouden jullie nog wel een oefenwedstrijdje willen spelen?
M: Voor mij is dat tegen het team dat nu Orion 4 is. Dat is ook een vriendenteam waar we in de afgelopen 10 jaar op en buiten het veld veel mee hebben opgetrokken. We hebben in 2012 (of 2013?) nog eens de bekerfinale van ze gewonnen.

Wat is het mooiste aan spelen bij Orion?
M: De sfeer op de zondagen waar alles en iedereen door elkaar heen loopt: jong, oud, man, vrouw, prestatie en recreatie. Niks leukers dan een zondag waarop je eerst zelf speelt, vervolgens met alle Orionisten het eerste elftal aanmoedigt om daarna nog even (of soms lang) te blijven hangen op de club.

Wat kan er nog beter bij Orion?
T: Iedere Nijmegenaar weet wat nuilen is. Ook dat werd in ons team wel eens gedaan. Iedere training weer naar buiten met een kar waar geen twee dezelfde ballen inzaten, daar ligt wel wat ruimte voor verbetering.

Waarom stoppen jullie eigenlijk?
T: Door een slepende blessure in mijn vinger moet ik mijn handschoenen helaas in de wilgen hangen.
M: Helaas ook door blessures. Ik heb al een aantal jaar last van knie- en heupklachten waardoor ik al maar weinig kon spelen.
E: Ik ben sinds dit seizoen actief als assistent-trainer bij Orion 1, waardoor het gewoon niet meer te combineren was.

M & T & E: Vanwege de eerdergenoemde redenen zijn wij helaas moeten stoppen. In een ideaal scenario hadden wij nooit willen stoppen bij Orion 2, omdat wij één grote vriendengroep zijn, waar je het liefst elke week mee op het veld staat. De broederschap die is ontstaan in de afgelopen jaren zal echter nooit verdwijnen. Mannen, jullie zijn fantastisch en wij zullen jullie zoveel als mogelijk blijven supporten in de komende jaren!