Op de koffie bij…Geer Gruntjes

Tijdens de nieuwjaarsreceptie werden vier jubilarissen van SV Orion in het zonnetje gezet: Jos Derkse (50 jaar lid), Eric van den Heuvel (25 jaar), Rob Bender (50 jaar), René van Onna (50 jaar) en Geer Gruntjes die maar liefst 70 jaar lid is. Tijd voor een bakkie met ‘de ballenjongen van Orion’.

Rechte rug, ferme handdruk en twinkelende ogen. De 85-jarige jarige Geer Gruntjes is een man met uitstraling. En nogal mondig, zo zegt hij zelf. "Bij Orion zeggen ze weleens: da’s die kerel die altijd wat heeft aan te merken." Hij lacht. Orion zit in zijn hart. De bos bloemen in de kleuren oranje en wit, gekregen tijdens de receptie, staan nog steeds op tafel. Ook al zijn ze nogal verwelkt.

38 jaar jeugdbestuur
Geer Gruntjes is na de oorlog begonnen met voetballen. "Orion stond toen goed aangeschreven en zo is het begonnen." Geer kwam, zag en ging nooit meer weg. "Ik heb maar twee jaar echt gevoetbald. Nadat ik TBC had gehad, mocht ik niet meer voetballen van de dokter. Bleek achteraf helemaal geen TBC te zijn!" Toch liet hij de bal voor wat hij was en stortte zich op allerlei functies. Van elftalbegeleider tot bestuurslid en organisator van evenementen. "Met het 25-jarig bestaan heb ik een internationaal toernooi georganiseerd. Prachtig om te doen. Dat werd opgepikt bij de KNVB. Ik heb 38 jaar in het jeugdbestuur van de KNVB gezeten. Na mijn 65-ste – dan moet je stoppen bij de KNVB, ‘regels zijn regels’ – was het eerste wat ze vroegen bij Orion: ‘welke functie wil je?’."

Stapels papier en foto's
Een bestuursfunctie zag ie niet meer zitten. Maar Geer zou Geer niet zijn als hij niet met een nieuw idee op de proppen kwam: hij richtte samen met andere oudgedienden een archiefcommissie op. "We hebben maandenlang stapels papier en foto’s uitgezocht. Er is zoveel. Maar we hebben dan ook alles. Wil je de nieuwsbrief van een paar jaar terug of de naam van een oud-speler, die kunnen we zo vinden." Iedere eerste dinsdag van de maand komen de archivarissen samen, in het clubhuis.

Wandelingetje met de hond
Daarnaast is Geer een trouw supporter. Bij iedere thuiswedstrijd van het eerste is hij aanwezig. "En af en toe ga ik mee naar uitwedstrijden. In de bus, met de jongens." Maar de meesten kennen Geer van zijn wandelingen, samen met Ger van Aalten en de hond. "En altijd even langs de club." Zaterdag rond een uur of elf in de ochtend is het vaste prik. Even kijken hoe de kleintjes het doen, een rondje rond de velden, even bijpraten en… ballen verzamelen. "We vinden er zo’n honderd per jaar. In het bos, de struiken, achter de hekken. En die brengen we dan netjes naar het ballenhok. Ze noemen ons ook wel de ballenjongens van Orion." Hij grinnikt.

Ideeën voor de toekomst
De geboren en getogen Nijmegenaar is nog niet van plan achter de geraniums te gaan zitten. Sterker nog, hij heeft nog wel wat ideeën voor de toekomst. "Zet een werkcommissie op voor klussen en schoonmaakwerk. Er zijn genoeg oudere leden die best af en toe wat willen doen voor de club. Maar ze komen niet uit zichzelf; vraag ze, nodig ze uit." En wie gaat de kar trekken? Hij glimlacht en zegt: "Er is vast wel iemand die dat wil doen."