Meer dan een club
8 oktober 2014
Toen zes jaar geleden Ronald Ooms overleed speelde zijn zoon Nigel nog in de C1 en Wesley in de A1, het elftal dat ik destijds trainde.
Ik weet nog dat alle spelers van het team de afscheidsdienst bezochten in het shirt van Orion.
Het was een bijzondere aanblik, al dat oranje-wit tussen het stemmig donkerblauw en zwart, maar wel een waaruit grote verbondenheid sprak.
In de nacht van afgelopen maandag op dinsdag overleed hun moeder Carin, aan dezelfde ziekte als haar man.
Zaterdag was Wesley nog bij Orion. Even vrij van het waken kwam hij kijken bij het team van zijn trainersmaatje Sastro, de A1, en op het terras kletsen met andere Orionners, die belangstellend waren naar zijn situatie.
En gisteravond zag ik Nigel, na twee weken afwezigheid, weer op de training bij het tweede elftal. Even weer met de kop in de wind, even weer tussen zijn vrienden in de kleedkamer.
Het was naast het verdriet ook mooi om Wesley en Nigel juist nu bij Orion te zien.
Ik hoop dat Orion ook in de toekomst voor hen, en voor alle andere leden die in een vergelijkbare situatie geraken, meer dan een club, een echte vereniging zal zijn.
Voorzitter Tijs Tummers blogt wekelijks over wat hem opvalt bij Orion
