Voor-oordelen.

Je zou toch verwachten dat de wedstrijdcommissie van de KNVB de kans om de "Nationale Burendag" extra luister bij te zetten, ondersteunt. Simpel genoeg: zorg dat er zo veel mogelijk derby's op het programma staan. Lekker potje tegen Union bijvoorbeeld. Maar niets van dat alles. Het speelschema noopt de hele Orion menagerie "op te pleuren" uit de regio. Véél verder weg wordt het niet dit seizoen. Op naar Lichtenvoorde; waar maar één keer per jaar een file voorkomt. Die duurt dan ook meteen enkele dagen: rondom de Zwarte Cross komt alles in de regio tot stilstand. Behalve het festival natuurlijk. Met een zeer aansprekende slagzin: "Het Leven Is Een Groot Feest!". En die positieve inslag is ook meteen waarom Achterhoekers zo geliefd zijn in den lande. Eerst hard werken, bij voorkeur buten op de boerderie, daarna lol maken. Vanuit die insteek is ook LONGA'31 opgericht: Lichamelijke Oefening Na Gedane Arbeid. ( Eerst het zuur, daarna het zoet: het lijkt wel wat op de troonrede van afgelopen dinsdag: een schaamteloze commercial voor een zittend kabinet met verkiezingen op komst….)

Enigszins teleurstellend stonden er nauwelijks afgeragde caravans in de alom aanwezige weilanden, en op de parkeerplaats van de club stond geen enkele trekker, of andere agrarische voertuigen.  Enkel heel normale auto's. Zelfs in de fietsenstalling was het aantal crossmotoren  minimaal…. Tot zover dus onze voor-oordelen.

Het oordeel vooraf was, dat het wel eens een lastig potje zou kunnen worden. En dat klopte ook wel. Bij Longa speelden een paar technisch zeer begaafde spelers die de verdediging handenvol werk bezorgden. De eerste helft was ook redelijk gelijkwaardig. Orion kwam wel op voorsprong: na een sprintduel gaf Alioune een strakke lage voorzet op Mats die keurig naar binnen was gekomen en de 0-1 binnen schoof. Deze voorsprong hield niet lang stand want een paar minuten later plofte een hoge voorzet pal achter de verdediging en de Longa spits aarzelde geen moment: 1-1. Er ontwikkelde zich een zeer gelijkwaardig gevecht. Hein had een hele batterij engeltjes nodig toen de bal via de onderkant van de lat weer terug het veld in stuiterde. Vlak voor rust echter kreeg Mats een bevlieging: met een sleep-passeer-beweging á la Laudrup in zijn beste dagen zette hij zijn tegenstander te kakken, en gaf een korte assist op Mark voor 1-2.

Na rust was het er-op-en-er-over voor Orion: kansen voor Govert (naast), Filippo (zijnet) en Scott (afgekeurd na een geweldige solo), waarna Mees de wedstrijd besliste met een mooie krul over de keeper van buiten de zestien. Paar opvallende momenten: de directe tegenstander van Alioune bleek rijp voor de psycholoog: nadat hij voor de negen-en-zeventigste  keer een sprint-duel dreigde te verliezen kreeg hij kortsluiting in de hersenen: hij trapte Alioune in volle snelheid onderuit. En werd beloond met een terechte donkergele kaart. De schade was maar tijdelijk want toen Bas een splijtende vertikaal op Alioune gaf, omspeelde hij de keeper voor de 1-4. Een terechte afspiegeling. Coach Erik kon zich nog wat verkneukelen met tijdwinst-spelletjes, maar de strijd was gestreden.

Eervolle vermelding dit keer voor de arbiter van dienst. Nagenoeg foutloos, en zeldzaam objectief! Waar nodig corrigeerde hij goedbedoelende grensrechters, en hij bluste dreigende brandjes meteen. Waarschijnlijk heeft hij ook ogen in zijn rug, want hij floot zelfs voor een overtreding toen hij toch echt volkomen de andere kant op keek. Het zij hem vergeven….

twanvanoss@gmail.com