Extreem rechts…maar dan anders…
Voor het eerst op verplaatsing dit seizoen. Op naar Vierlingsbeek. Prachtig landelijk gelegen, waar de geur van Limburgse vlaai je al tegemoet komt… Ware het niet dat Vierlingsbeek nog nét in het land van Cuijk ligt, en dus bij Noord-Brabant hoort. Opmerkelijk voor een plaatsje van minder dan vijfduizend inwoners dat er daar meer dan zeshonderd lid zijn van Volharding… En evenzo opmerkelijk dat het eerste team nog steeds in de eerste klasse speelt, volgens de autochtonen aldaar zelfs zonder suikeroom en illegale donaties aan spelers!
Gezien de kloppartij van vorige week, en de kennis dat Volharding hun eerste wedstrijd met 0-6 gewonnen hadden, liep het bij Orion niet bepaald over van zelfvertrouwen. Verwachting was een tegenstander van uit-de-Maas-klei- opgetrokken boerenzonen; net op tijd onder de koeien vandaan getrokken om de stads-watjes uit Nijmegen een lesje te leren…..volle baard en spiermassa's die bijna uit de bewust te krappe shirtjes zou steken….. De werkelijkheid was anders: fysiek nauwelijks onderscheid, hier en daar waren "de onzen" zelfs aanzienlijk forser. Geen wonder dat de scheidsrechter dan ook de pasjes van Bas en Mark extra controleerde om te bevestigen dat het hier niet om een verdwaalde O19 speler ging!
Vooraf had de scheidsrechter aangekondigd rekening te houden met de derde bijna-regionale hittegolf van dit jaar door middel van welkome drinkpauzes. Als je een mooi-weer-voetballer zou zijn, was vandaag de kans!
Na enig voorzichtig aftasten, werd Orion al snel de bovenliggende partij. Het duidelijks zichtbaar was dat op het middenveld, waar MMB (Mark, Mees, Bas) de lakens uitdeelden. Er kwamen al snel kansen, en Govert gaf een paar mooie voorzetten, waarop Filippo nét te kort kwam. Toen Govert na een gave slalom ten val werd gebracht, besloot Mees dat dat een mooi moment was voor een directe vrije trap die keurig de hoek in zeilde: 0-1. Persoonlijke bekroning voor een uitstekende eerste helft. Opluchting óp en náást het veld! Lekker, en in de rust overheerst het gevoel dat hier geen punten verloren gaan worden. In de tweede helft ging Orion verder waar het gebleven was: met domineren. Schoten van Mark, en een prachtige solo van Filippo die strandde op het laatste moment…. Alioune een paar mogelijkheden….. Cornerverhouding: 2-12: het zál toch niet?
Het valt niet mee om geconcentreerd te blijven, en er voor te zorgen dat de "Strootmannetjes" (= kleine black-out rond de zestien) tot een minimum beperkt worden. Natuurlijk kwam die grote kans voor Volharding er toch: een steekbal achter de defensie zette de spits alleen voor de keeper; waarbij Noah na een indrukwekkende sprint de man zodanig onder druk zette dat hij in paniek gedwongen werd tot een schuiver van afstand. Met een schitterende reflex nam Hein de bal klemvast terug in bezit!
Daarna brak het kwartiertje van Alioune aan: deze ongepolijste diamant geeft nieuwe invulling aan het begrip "extreem rechts". Geen enkel idee waarom hij een linkerbeen aan het lijf heeft. Na missers oog-in-oog met de keeper, een balletje onderkant lat en nog een handvol mogelijkheden, was het eindelijk raak voor de verlossende 0-2. En 0-3. Waarna de maestro ook de meegelopen Jorn een intikker voor de 0-4 eindstand gunde. Logisch dus die eervolle vermelding voor Alioune! Maar vandaag verdiende ook Noah die titel: bekroning voor een prachtwedstrijd en beestachtig goed verdedigend werk!
twanvanoss@gmail.com
