Wedstrijdverslagen

vv De Bataven 5 - Orion 7 (0 - 6)
Orion 7 lijkt haar oude vorm, van die ene wedstrijd waarin het met 17-1 van Quick 1888 3 won, terug te hebben gevonden. Op een mooie nazomerdag in september zetten de mannen van Orion een monsterscore neer, "but can they also do it on a cold rainy morning in Gendt?" Blijkbaar wel: op bezoek bij vv de Bataven 5 werd het 0 – 6 voor de ploeg uit Nijmegen.
 
Aanvaller Koen Fens kreeg na een lange periode van blessureleed groen licht van de fysiotherapeut om een half uur te spelen en besloot deze 30 minuten efficiënt te besteden. Al snel opende Fens de score door op Van Persie-achtige wijze de bal over de doelman in het doel te koppen, na een afgemeten, Daley Blind-achtige voorzet van Aan-Age Dijkstra. Ook de tweede treffer van Fens liet niet lang op zich wachten, want zijn vrije trap belandde door de benen van de grabbelende keeper met het nodige fortuin in het doel. Tussendoor scoorde Wouter Vos nog de 3 – 0, waarna Fens nog net voordat hij werd gewisseld met de 4 – 0 zijn hattrick compleet maakte. Voor de rust schoten Sam de Haas en proefspeler Emiel Mulder, na een schitterende aanval, de vijfde en de zesde treffer binnen. Geen slecht score om mee aan de thee te gaan.
 
De tweede helft was niet om aan te gluren. Het oranje offensief van Orion nam wat gas terug en De Bataven probeerden met verzorgd spel gevaar te stichten voor het doel van Orion, maar wisten gelegenheidsdoelman Axel Wolsink slechts zelden op de proef te stellen. Via de omschakeling was Orion bij vlagen gevaarlijk, maar ook hier strandden vele aanvallen in Kelderklassiaanse schoonheid. Met name Emiel “de schrik van ieder zijnet” Mulder had het vizier niet op scherp staan.
 
Al met al toch een mooie overwinning van Orion 7. We kunnen weer omhoog kijken.

 

Puntverlies Orion 7 bij Keizerstad

Op bezoek bij het altijd gezellige Keizerstad 2, heeft Orion 7 traditiegetrouw haar voorsprong verspeeld. In de slotfase van een tumultueuze de wedstrijd ging Keizerstad er met de drie punten vandoor. Het werd 3 – 2.

De selectie van Orion was verre van fit. Los van de door blessureleed geteisterde Koen Fens, Koen Vermeulen en Erik Versteegen, waren er een hoop kleine oogjes en her en der nog wat klapperende kaken waarneembaar. Aan de organisatie van Herfstdrift én de vrienden van Sam het verzoek voortaan geen feestjes meer te plannen daags voor de wedstrijden van Orion 7.

In een matige eerste helft kwam Keizerstad op voorsprong. Een penalty, toegekend nadat de behendige rechtsbuiten in het strafschopgebied vakkundig over de knie van Daan Bakker dook, werd feilloos binnengeschoten. Nog voor rust kwam Orion op gelijke hoogte via Axel Wolsink, die de rebound op een schot van Bas van Schriek genadeloos binnenschoot. De grensrechter, tevens speler van Keizerstad, stak zowel toen Van Schriek als De Haas de bal kreeg de vlag in de lucht voor buitenspel, maar werd keurig genegeerd door de uitstekend fluitende scheidsrechter. De grensrechters van Keizerstad had al de hele wedstrijd veel moeite met de buitenspelregel.

Na de rust kwam Orion, na al vele kansen om zeep te hebben geholpen, op voorsprong via Sam de Haas. Het begon met een aanval van Orion die onderschept werd door Keizerstad, de tegenstoot werd vervolgens door Orion-speler Daan Bakker in de kiem gesmoord, deze stuurde met een diepe bal Sam de Haas weg, die er als een haas vandoor ging, de keeper passeerde en Orion snoeihard op voorsprong schoot.

Orion kreeg nog veel kansen om de wedstrijd te beslissen, maar faalde jammerlijk en kreeg in de slotfase kreeg het spreekwoordelijke lid op de neus. De gelijkmaker kwam voort uit een voorzet die per ongeluk via het achterhoofd van een Keizerstad-speler met een merkwaardige carambole in het doel belande. De ploeg uit Hatert sleepte in de laatste minuten van de wedstrijd de winst naar zich toe via een van richting veranderde vrije trap.

Het was een onnodige nederlaag van Orion, maar dat deed niks af aan de vreugde van de Keizerstadspelers. Het zou nog lang onrustig blijven in Hatert.

 

Orion 7 - Juliana 5 (5 - 3)

Vorige week ging Orion 7 onderuit bij Juliana 4. Afgelopen zondag ging het in eigen huis tegen Juliana 5 beduidend beter: de mannen van Orion wonnen met 5-3.

Bijzonder aan deze wedstrijd was, dat er in de eerste en de tweede helft een andere scheidsrechters was. Omdat er geen clubscheidsrechters beschikbaar waren, floten Aan-Age Dijkstra en Wouter Vos noodgedwongen beide een helft (chapeau voor deze helden). De mannen van Juliana konden zich in deze oplossing vinden en dachten gedurende de wedstrijd op geheel eigen wijze goed mee met de arbitraire beslissingen, zodat vanuit verschillende perspectieven naar de situaties gekeken werd.

Orion kwam goed uit de startblokken en kwam al snel op voorsprong via Axel Wolsink. Hij wipte een mooie steekbal behendig over de doelman heen waarna hij, onder toeziend oog van moeder Wilma, beheerst de 1 – 0 binnenschoot. Echter had dit doelpunt niet mogen tellen omdat Axel de bal met de hand beroerde, aldus de doelman van Juliana.

Orion was de ploeg die de lakens uitdeelde, maar verprutste traditiegetrouw haar voorsprong op geheel eigen wijze. Bij de 1 – 1 en 1 – 2 werd bij een gevaarlijke situatie in het strafschopgebied niet adequaat uitverdedigd en de 1 – 3 kwam voort doordat de bal op ongelukkige wijze via de rug van een speler van Juliana in het doel belandde. Ondertussen werd ook nog een doelpunt van Juliana afgekeurd wegens buitenspel, maar dit was geheel onterecht, net als alle andere buitenspelsituaties, aldus de kale, 50-jarige rechtsbuiten van Juliana, die liep te schreeuwen als een verongelijkte peuter die niet achter de computer mag. Tot overmaat van ramp raakte keeper Cas Menger ook nog geblesseerd, waardoor Axel Wolsink de tweede helft plaats moest nemen tussen de palen. Hier was hij uiteraard niet blij mee, aangezien zijn moeder Wilma was komen kijken.

Na de thee herstelde Orion de schade. Casper Hijmans benutte een (volgens Juliana onterecht) gegeven penalty. Samba Sam de Haas maakte een op een met de keeper gelijk en Wytse Nienhuis, die met een schitterende hipsterbaard terug was gekeerd van zijn avontuur uit Zuidoost-Azië, luisterde zijn debuut bij Orion 7 ook op met een doelpunt. Bij de laatste treffer van wederom Sam klonken protesten van de zijde van Juliana dat iemand “los” had geroepen, wat niet is toegestaan volgens de reglementen. De goalgetter van Orion gaf aan van niets te weten: “mijn naam is Haas.”

 

Juliana '31 4 - Orion 7 (2 - 1)

Op bezoek bij Juliana ’31 4 in Malden heeft Orion 7 een nipte nederlaag geleden. Op sportpark de Broeklanden werd het 2 – 1 voor de thuisploeg.

In de eerste helft werd de wedstrijd volledig gedomineerd door Juliana. De gastheer had veel balbezit en speelde met hoge druk naar voren. Orion parkeerde noodgedwongen de bus en deed dit naar behoren. De kansen voor Juliana waren schaars en doelman Cas Menger greep adequaat in wanneer het wel gevaarlijk werd voor het doel. Echter trof Juliana na verloop van tijd toch tweemaal doel: de eerste keer werd een één-op-éénsituatie goed afgerond en de tweede keer uit een stafschop. Orion 7 creëerde weinig noemenswaardig voor de rust. De dienstdoende grensrechter die bij elke diepe bal als een Pavlov-reactie zijn vlag in de lucht stak, maakte dit ook moeilijk.

Na de thee kwam Orion goed uit de startblokken en schoot al snel de aansluitingstreffer in de touwen. Het doelpunt kwam van de voet van Axel Wolsink, die een mooie steekbal van Wouter Vos beheerst afrondde.

Het spelbeeld was de tweede helft volledig omgedraaid: Orion domineerde en Juliana werd teruggedrongen. Dit resulteerde ook in aantal goede kansen, waarvan de grootste voor Bas van Schriek. Zijn kopbal vloog via de onderkant van de lat maar net uit het doel.

De allergrootste Kelderklasssiaanse misser van het seizoen was voor de spits van Juliana. Nadat doelman Cas “de bal is lava” Menger de bal door zijn handen liet glippen, kon de Maldense spits voor een leeg doel scoren. Vanaf twee meter afstand schoot hij echter snoeihard naast.

Orion werkte hard om er nog een punt uit te slepen, maar slaagde hier niet in. Na het vertoonde spel in de tweede helft was een punt zeker verdiend geweest, maar, om Thomas Budry te citeren: “je kunt niet altijd zes gooien”.

 

Orion 7 - Trekvogels 6 (gestaakt bij 1 - 1)

Escalatie op sportpark Mariënbosch. De derby tegen Trekvogels 6 werd halverwege de tweede helft gestaakt omdat het volledig uit de klauwen escaleerde.

Het begon de eerste helft nog erg gemoedelijk. Om halftien ’s ochtends werd, met de Champions League-tune op de achtergrond, afgetrapt. Menig speler stond nog te slapen en bij sommigen was de alcoholwalm van de Troost van Oost nog merkbaar. Het wedstrijdbeeld was vertrouwd: Orion creëerde vele kansen, maar scoorde niet. Opperescalatievogel Bas van Schriek had de grootste kansen, maar zijn kopbal van dichtbij scheerde rakelings over de lat en een op een met de keeper faalde zijn stiftbal hopeloos. Of zoals Cas Menger het verwoorde: “Bas hield per ongeluk R1 rondje ingedrukt.”

De Trekvogels wisten daarentegen met het nodige fortuin wel het doel te vinden. Toen een vrije trap vanaf de middenlijn het in stafschopgebied werd geslingerd, doken aanvoerder Daan Bakker en doelman Cas “de bal is lava” Menger beiden onder de bal door, waardoor deze pardoes in het doel belandde. Niet veel later werd een tweede treffer van de uitploeg afgekeurd buitenspel. Het was een dubieuze klutssituatie waarover de discussie nog lang zal duren.

Uiteindelijk ging van de vele kansen er toch één in voor Orion. Bob Versteegen was op de brommer en gaf met een uiterste krachtsinspanning de bal vanaf de achterlijn voor op Tim Mares die deze genadeloos in de touwen schoot.

Na de thee hadden de Trekvogels de zaagmachine aangezet en werd de sfeer een stuk grimmiger. Erik Versteegen, die na veel blessureleed zijn rentree bij Orion 7 maakte, moest het als eerste ontgelden en werd met een snoeiharde tackle vakkundig uit de wedstrijd gespeeld.

De wedstrijd kwam echt tot ontbranding toen Lars van Ginkel in botsing kwam met de Trekvogels-doelman en de scheidsrechter een strafschop aan Orion toekende. De rechtsbuiten van Trekvogels reageerde daarop dusdanig opgefokt dat hij de gele kaart kreeg getoond. De doelman voelde zich ernstig benadeeld en spoorde zijn teamgenoten aan om van het veld te stappen. Het resultaat: een rode kaart. Toen de scheidsrechter ook nog eens door enkele heethoofden agressief werd benaderd, staakte hij de wedstrijd. De derde helft werd overigens wel gewoon gespeeld en was wederom erg gezellig.

Dit verhaal krijgt ongetwijfeld een staartje. Wordt vervolgd.

 

Orion 7 - Woezik 7 (3 - 2)

Een moeizame overwinning van Orion 7 op Woezik 7. In de slotfase van de wedstrijd wist Orion ternauwernood de winst naar zich toe te trekken.

Orion begon nog furieus. Met aanvallend spel en fraai combinatievoetbal werd de ene na de andere kans gecreëerd, maar zoals gebruikelijk grossierden de heren van Orion 7 in het missen van kansen. Nadat inmiddels tientallen aanvallen in schoonheid waren gestand, was het halverwege de eerste helft wel raak. Een fraaie combinatie tussen de Deventenaren Koen Fens en Wouter Vos werd door “Samba” Sam de Haas tot een doelpunt gepromoveerd. Na een mooie individuele actie zette De Haas later in de eerste helft ook de 2 – 0  op het scorebord.

Waar in de eerste helft nog geen vuiltje aan de lucht was voor Orion 7, stond haar defensie de tweede helft zwaar onder druk. Het kraakte en het beefde en met kunst- en vliegwerk werden tegentreffers lange tijd ternauwernood voorkomen. Toch moest de Orion na verloop van tijd capituleren: een afstandsschot werd feilloos in de kruising geplaatst en liet doelman Cas “nooit de nul” Menger kansloos. Tot overmaat van ramp maakten de Wijchenaren niet veel later ook nog de gelijkmaker. In de slotfase gaf de individuele klasse van Orion de doorslag: topschutter Koen Fens liep alles en iedereen van Woezik voorbij, gaf de bal strak voor en Lars van Ginkel schoot bij de tweede paal de bevrijdende 3 – 2 in de touwen.

 

DVE-Trajanus 3 – Orion 7 (uitslag 3-1; rode kaarten 1-1)

Twee rode kaarten, snoeiharde tackles en een hoop verwensingen. Het was een gezellig voetbalmiddag in het altijd gezellige Dukenburg op bezoek bij DVE-Trajanus 3.

Dat het een lastige middag zou worden voor Orion 7, werd al snel duidelijk. DVE-Trajanus bleek over een paar goede spelers te bezitten en was met name met lange ballen erg gevaarlijk voor het doel van Orion. Met kunst- en vliegwerk zorgden de verdedigers en sluitpost Cas Menger ervoor dat Orion zonder tegendoelpunten aan de thee ging. In aanvallend opzicht konden spitsen Koen Fens en Axel Wolsink weinig uitrichten tegen de twee grote sterke houthakkers bij DVE achterin.

In de tweede helft kwam de wedstrijd pas echt tot ontbranding. Traditiegetrouw opende Orion met een eigen doelpunt de score, ditmaal door aanvoerder Daan Bakker. Bakker compenseerde zijn eigen goal echter al snel door ook aan de andere kant de bal in de kruising te jagen, maar uiteindelijk was het de thuisploeg dat aan het langste eind trok en met de 2 – 1 en 3 – 1 in de touwen schoot.

Na de derde tegentreffer moest Orion tot overmaat van ramp ook nog eens zonder doelman Cas Menger verder, die na een vermeende overtreding enigszins opgefokt reageerde en door de dienstdoende arbiter resoluut de rode kaart werd getoond vanwege een slaande beweging.

De sfeer op sportpark Staddijk Zuid werd er niet gezelliger op. Gudo Borgerink, vandaag in de functie van assistent-scheidsrechter, kreeg zodra hij de vlag in de lucht stak tal van verwensingen naar zijn hoofd geslingerd die niet geschikt zijn voor publicatie. Ook de meeste spelers van Orion werden niet gespaard van scheldkanonnades, waarbij hun geaardheid vaak ter discussie werd gesteld. Maar “negatieve feedback is ook feedback. Dat leren wij op het hbo”, aldus middenvelder Casper Hijmans eerder deze week.

Ondertussen deed Aan-Age Dijkstra deed nog een goede poging voor de zaag van de dag, maar werd moeiteloos overtroffen door de houthakker van Trajanus achterin. Met een vliegende tackle met twee gestrekte benen door de lucht werd Bas van Schriek getorpedeerd, waarna de scheidsrechter wederom de rode kaart tevoorschijn toverde. Bas bedankte god op zijn blote knieën dat hij nog kan lopen.

Met tien man creëerde Orion echter nog wel een paar goede kansen op de aansluitingstreffer, maar met name topscorer Koen Fens had het vizier niet op scherp staan. Het mocht niet baten. Na de sensationele 17 – 1 overwinning van vorige week, ging Orion 7 nu onderuit bij DVE-Trajanus 3 en daarmee bleek maar weer eens dat in het verleden behaalde resultaten geen garantie bieden voor de toekomst. Om af te sluiten willen we u de volgende twee mooie uitspraken niet onthouden:

 

“Daar kun je ook niks aan doen, maar het was gewoon lomp.”

-        de middenvelder van DVE na een ietwat stevige tackle van Bas

 

“Vuile Flikker!”. Na commentaar van de scheidsrechter vol onbegrip: “Maar mag ik dan niks meer zeggen?”

-        dezelfde middenvelder van DVE nadat een inworp niet aan DVE werd toegekend

 

Orion 7 - Quick 1888 3

Kelderklassiaanse taferelen bij Orion 7 tegen Quick 1888 3. Een verdediging zo lek als een mandje, voetballen in spijkerbroek en een ongekende monsterscore.

Voorafgaand aan de wedstrijd was het nog spannend of genoeg spelers beschikbaar waren om te spelen én te vlaggen. Bij Orion waren er twaalf komen opdraven en bij Quick precies elf, in totaal net één wissel te weinig om te vlaggen. Gelukkig was er een geblesseerde speler van Quick meegekomen naar sportpark Mariënbosch om als grensrechter te fungeren.

Quick liet meteen vanaf de aftrap zien met offensieve intenties naar Orion te zijn afgereisd: de defensie van de thuisploeg werd meteen fel onder druk gezet en doelman Cas Menger moest al vroeg een paar keer in actie komen.

Waar Quick aanvallend aardig uit de voeten kon, kon het dat verdedigend totaal niet. Deze was zo lek als een mandje en Orion sneed er dan ook doorheen als een warm mes door de boter en was daarbij dodelijk effectief. Bij rust stond het maar liefst 8 – 0 in het voordeel van de thuisploeg en opvallend was dat vrijwel alle doelpunten op dezelfde wijze vielen. Aan de linkerkant werd een aanvaller van Orion de diepte ingestuurd, welke in alle vrijheid de bal voor de goal kon trekken waarna genoeg spelers vrij stonden om eenvoudig binnen te tikken.

Na rust bleek dat Quick weinig had geleerd van de gemaakte fouten, want Orion bleef er lustig op los scoren. De grote man bij Orion was spits Koen Fens, die maar liefst acht keer scoorde. De goalgetter moest afgelopen woensdag nog de training laten schieten omdat hij door het Chinees de hele avond kotsend boven een emmer hing, maar hij leek nu volledig hersteld. Ook Lars van Ginkel (2x), Axel Wolsink (2x), Tim Mares (2x), Casper Hijmans, Aan-Age Dijkstra en Bas van Schriek troffen doel. De oplettende lezer heeft inderdaad opgemerkt dat Orion daarmee maar liefst zeventien doelpunten heeft gescoord. Ook Quick maakte met een schitterende vrije trap een eretreffer.

Dat de mannen van Quick het op een gegeven moment niet meer zo serieus namen, werd geïllustreerd door de wedstrijdkledij van een van de spelers (zie foto). Wel was deze supervedette nog dichtbij een treffer, maar zijn vrije trap spatte op de lat uiteen.

Met de 17-1 overwinning heeft Orion 7 al vroeg in het seizoen aan haar doelsaldo gewerkt. Voor de statistici interessant om te weten dat Orion 7 al haar thuiswedstrijden tot nu toe heeft gewonnen, maar gemiddeld 11 doelpunten voor en 1 tegen. Dat zijn uitstekende statistieken. De derde helft was wederom erg gezellig. 

 

RKSV Brakkenstein 7 - Orion 7 (beker)

Toen bekend werd dat FC Kunde 3 van Juliana 2 had gewonnen, moest de wedstrijd tussen RKSV Brakkenstein 7 en SV Orion 7 nog beginnen. Voor de twee laatstgenoemde ploegen betekende dit dat de winnaar van het duel door zou gaan naar de knock-outfase van de beker.

Dat het een klassieke kelderklassewedstrijd was, werd al meteen duidelijk toen de scheidsrechter niet kwam opdagen en besloten werd dat twee spelers van Brakkenstein beide een helft zouden fluiten. In de eerste helft gebeurde er bar weinig, afgezien van een een-op-een kans van Bas van Schriek die sterk gepareerd werd door de doelman. Ondertussen ploegde Bob Versteegen met een sliding het veld van Brakkenstein om.

Het ware spektakel vond plaats na rust. Orion speelde fraai en aanvallend combinatievoetbal en creëerde daarmee vele kansen. Het duurde dan ook niet lang voordat de eerste goal viel: een mooie combinatie werd door Tim Mares tot een doelpunt gepromoveerd. Echter kampten de mannen van Orion 7 met dezelfde kwaal als vorige week tegen Juliana: verzuimen zelf te scoren en door de counters van de tegenstander afgetroefd worden. Koen Fens had last van het Ricky-van-den-Berghsyndroom en schoot twee vrije trappen tegen de lat (zie https://youtu.be/r88024A-Ebo) en Samba Sam de Haas schoot een goede voorzet voor een vrijwel leeg doel naast. Brakkenstein scoorde wel tweemaal en kwam daarmee op voorsprong. Tim Mares maakte met zijn derde bekerdoelpunt nog wel de 2 – 2, maar al snel kwamen de bekerdroom van Orion 7 ten einde toen Brakkenstein opnieuw twee keer scoorde.

Het bekeravontuur kwam hiermee ten einde en biedt de nodige aanknopingspunten voor verbetering. De derde helft was wederom erg gezellig.

 

Juliana 2  - Orion 7 (beker)

Orion 7 heeft in de tweede wedstrijd al de meest onnodige nederlaag van het seizoen geleden. Op bezoek bij Juliana 2 in Malden ging het met 6 – 2 onderuit.

Aanvankelijk begon Orion de eerste helft nog sterk. Met aanvallend voetbal werd Juliana flink onder druk gezet en al snel kwam de ploeg uit Nijmegen op voorsprong. Een slordige pass van een Juliana-verdediger werd door linkshalf Aan-Age Dijkstra onderschept, waarna Koen Fens, ditmaal zonder Gareth Bale-achtig knotje, een-op-een met de doelman de bal genadeloos in de touwen schoot.

Na de 0-1 verzuimde Orion de voorsprong uit de breiden. Tim Mares, Bas van Schriek en Wouter Vos deden alle drie een goede poging om de grootste-misser-van-het-seizoentrofee in de wacht te slepen. Mares zag zijn penalty gekeerd worden door de doelman, Van Schriek presteerde het een scherpe voorzet vanaf een halve meter afstand over het doel te schieten en Vos trof oog in oog met de doelman de paal. Juliana creëerde weliswaar minder kansen, maar was een stuk efficiënter en schoot de halve kans die het creëerde wel binnen.

Na de rust werd al snel duidelijk waarom er een voortdurend telefonerende Chinees langs de lijn stond, toen rechtervleugelverdediger Jesper Slaats een foute terugspeelbal feilloos door de benen van sluitpost Cas Menger in het eigen doel schoot. Vlak nadat de wedstijd tien minuten had stilgelegen omdat de bal in de sloot was geschoten, bracht Koen Fens met een afstandsschot na een afgeslagen hoekschop de stand op 2 – 2. Echter kwam Juliana al snel weer op voorsprong, toen wederom Slaats zijn eigen doelman passeerde, ditmaal toen hij een gevaarlijke bal in het eigen strafschopgebied wilde wegwerken maar de bal dusdanig verkeerd raakte dat deze met een keurige boog over Cas Menger het doel in vloog. De telefonerende Chinees verliet tevreden Sportpark de Broeklanden.

Daarna ging het volledig mis bij de mannen van Orion. Aanvallend kwam het er niet meer aan te pas en het regende tegendoelpunten. Eindstand: 6 – 2. De derde helft was wel erg gezellig.