Kleedkamerpraat
Ik heb nooit geweten dat het een geaccepteerde versiertechniek is om vrouwen vol in het kruis te grijpen. Ik ben er van overtuigd dat mijn jonge jaren er volkomen anders uit hadden gezien als ik die kennis toegepast had: in plaats van dagdromen over een idyllische situatie waarin ik uiteindelijk intelligent converserend in de armen van mijn lieve luchtkasteeltje terecht kwam, had ik ze gewoon "bij de ballen"moeten pakken! Over gemiste kansen gesproken!
Zelfs als je republikeins presidents-kandidaat bent, getuigt het van lafheid om die vrouwonvriendelijke uitspraken af te doen als "kleedkamerpraat". Ik zou wel eens weten wáár die kleedkamers dan zijn, want ik heb ruim vijfentwintig jaar in diverse kleedkamers gezeten, en heb nooit iemand horen opscheppen over zijn sexuele prestaties. Ik heb eerder het gevoel dat zo iemand gierend van de lach weggehoond zou worden, in plaats van bewonderd!
In de kleedkamer van Orion gaat het gelukkig over heel andere dingen: over de ontsnapping bij AZSV; of over hoe angstgegner Esa bestreden moet worden bijvoorbeeld. Het speelplan was in elk geval wel Trumpiaans: "grab them by the balls!" De start was inderdaad voortvarend: Filippo was een paar keer dreigend, Mees, Mark en Bas de baas op het middenveld. Het overwicht werd nog beloond ook: prachtig lobje van dichtbij over de keeper door Bas: 1-0. Esa zichtbaar afgebluft!
Maar de Arnhemmers vochten zich terug in de wedstrijd: eerst nog een moment van Scott die lijf en leden riskeerde bij fenomenale sliding om de bal van de lijn te halen, maar de druk werd steeds groter. Concentratie- en balverlies op het middenveld leidde tot de 1-1, en voordat iedereen goed en wel bekomen was, schoot Esa de bal in het dak van het doel: 1-2. Wedstrijd op zijn kop binnen twee minuten! Het lukte Govert nog wel als een ware horror-clown om paniek te zaaien in de defensie, maar de gelijkmaker kwam er niet meer voor rust.
Coach Erik had een kwartiertje voor zijn kleedkamerpraat, en hij hoefde alleen maar te wijzen op de eerste twintig minuten, als voorbeeld van hoe het wél moet. Zoals generaal Erwin Rommel vroeger al memoreerde: "geen enkel plan overleeft het eerste contact met de vijand." En dat was ook nu zo: Koude douche na gebrek aan ingrijpen bij een corner, een intikker voor 1-3. Orion onmachtig, en Esa hoefde niet meer zonodig. Er kwamen nog wel kansen voor de aansluitingstreffer, maar het geluk was niet met de onzen. Esa speelde ook fysiek sterk, met veel duelkracht, en soms op het randje. Momentje toen Bas bij een tackle vlak boven de enkels werd afgezaagd, en later nog schrikken toen Alioune met veel theater ter aarde stortte, gelukkig bleek geen brancard of verzorger nodig. Hein nog een katachtige reflex op een schot vanaf de zestien, voordat een mooie combinatie van Esa in de laatste minuut de 1-4 eindstand betekende. Het leek wel alsof de plaatselijke Bhumibol was overleden; zo sip keken de supporters naar het scorebord. Maar geen enkele reden om een periode van regionale rouw af te kondigen: de eindstand was geen juiste afspiegeling van de werkelijke verhoudingen. Dan had 3-4 of 4-5 beter gepast.
Eervolle vermelding voor het spel in de eerste twintig minuten: zo goed hebben we het dit seizoen nog niet gezien: een prima tegenstander de wil opleggen; afjagen, duelkracht, vóóruit verdedigen, combinatiespel: een verademing na de wanvertoning van vorige week.
twanvanoss@gmail.com
