Formatiepoging

Het overkomt de besten wel eens dat ze "door de ondergrens zakken". Vraag maar aan aanstaand ex-bondscoach Danny Blind. Dan helpt het natuurlijk niet dat je een onervaren 17 jarig talent zijn debuut laat maken in een "do-or-die" wedstrijd. ..  En hem vervolgens in de rust wisselt…. waarmee je je eigen onvermogen nog eens benadrukt, en een speler nog eens extra onnodig beschadigt….. Alsof coach Erik bij blessures een talentvolle speler uit de E1 op zou stellen….

Nu geldt die ondergrens niet alleen voor sporters, maar ook voor columnisten. Gastauteur Titulaer heeft in het verslag van vorige week al dan niet bewust een aantal opruiende en aanstootgevende passages gebruikt om kleur te geven aan een wat saaie pot. Zeer geslaagd qua humor en satire, maar blijkbaar nét te… Vandaar dat het verslag niet meer op de site van Orion te vinden is. (Wie per sé wil lezen svp mail naar onderstaand adres. )

Coach Erik had besloten zijn formatie poging niet over rechts of over links te doen, maar gewoon recht door zee, zoals wij hem kennen. Om het opleidingsaspect wat meer invulling te geven, had de voorhoede opdracht gekregen om naar eigen inzicht regelmatig van positie te wisselen. Het was de bedoeling dat iedereen situaties op het veld zou herkennen, en zich daarop aan zou passen.  En dat ging al vrij snel mis: voordat Orion door had dat SKV met 4-4-2 speelde, en dus extra bezetting op het middenveld had, lag de 1-0 al binnen: na balverlies voorin, een dieptepass op de enige échte topper uit Wageningen die keurig Hein omspeelde voor de 1-0. Gelukkig bleek het auto-didactisch vermogen groot, en na wat kleine omzettingen werd Orion de betere. Na een prachtige voorzet van Alioune rondde Govert af met een schitterende kopbal voor gelijk. Daarna was het de beurt aan Alioune zelf: een rebound voor 1-2. Met kort daarna de 1-3 door Mees. SKV zette daar weinig tegenover. Hein had echter wel een batterij engeltjes op de lat nodig toen een hoge bal op de kruising stuiterde. Mooi moment nog van Scott: vanaf 40 meter de bal op het houtwerk. Maar toch 1-3 met rust.

Spannend werd het niet. Toeschouwers kregen nooit het gevoel dat er wat spannends zou gebeuren dat de wedstrijd zou doen kantelen. Zeker niet toen Teun een schot loste dat slecht verwerkt werd, en door Mats alsnog gepromoveerd werd tot 1-4. Met vlak daarna nog Filippo voor de 1-5. Punten in de tas. Paar schoonheidsfoutjes en concentratieverlies leidden tot niet absoluut noodzakelijke tegengoals. Maar liefst 3 penalty's en nog een kopbaldoelpunt van Bas zorgden voor de 4-7 eindstand.

 Eervolle vermelding voor Mees: niet alleen technisch, maar ook tactisch:  een Mees-terlijke pot gespeeld!

 

groet,

twanvanoss@gmail.com